Boğulu bir akşamüstü güneş terk ediyor göl mavisini
Kızıla boyanmış dağların eteği zil çalıyor çöken karanlığa
Korkunun kendinden korkup kaçtığı bir demin şafağında
Ressamın gülümsemesi fırçasına yansıyor ve güzel bir tablo doğuruyor o an
Fotoğrafçının biri göz kırpıyor objektifine ve yakalıyor o anı
Kaçan martıyı da son anda yakalamış oluyor o an, martı eksik olsa ne yazar
Yakalamış işte birçok insanın göremediği tabloyu,
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta