Gökyüzünün Sevdası Şiiri - Cüneyd Ensari

Hergün yeni bir girdapla kaybolurken
Ey yeni bir müjdeye gebe kalan şehir
Hasretinden içimde fırtınalar koparken
Ciğerlerim isyan eder her daim

Koynundan doğan ışıkla aydınlanan
Sokakları labirent bir şehir
Kayıp giderken elimden her dakika
Ak mendile yazılan kara haber gibi
Düştün beyazın al koynuna

Bir uğultu dolaşırken kulaklarımda
Sessizce çığlık atan ay yüzlü bebek
Boynunda zarif kokusu terkedilmişliğin
Ve ömründe bunu daima hissedecek

Usulca ıslık çalarken rüzgar
Kir sakallı bir adam gelir karşıdan
Ve sevdada kaybolur
Sisli bedenlerin ardından
Ve şehirde yorulur
Kaybolan yalnızlıktan