Gökyüzünü kafese koydular bu gün.

Gökyüzünü kafese koydular bu gün,
Ellerime esareti iliştirdiler.
Günün en güzel saatinde,
Hasrete esaretle konuk oldum bu gün.

En güzel zamanı İstanbulun,
Bahar telaşında çarşılar,sokaklar
Elleri bütün sevgililer dolaşıyor biliyorum,
Her birini benmişim gibi izliyorum.
Az ötede deniz uyanıyor mavi mavi
Yeşil halılarda papatyalar patlıyor,
Kalabalık bir telaş canlanıyor yine,
Hep bir ağız çağıldıyor özgürlüğe.

Gökyüzünü kafese koydular bu gün,
Ellerime esareti iliştirdiler.
Soluğum sıkışıverdi ciğerlerimde,
ellerimde ter ıslağı,
Gözlerimde özlem buğusu,
Gölgesine hasret vurmuş,
Umuduna sis çökmüş kaderdaşların.
Sevdiğine ağlıyor az ilerde biri,
Dokunduğum nemli duvar,
Adımladığım paslı demir
soluduğum hava benim değil.

Aslolan erdemi yakalamak mı zor,
Özgürlüğü arzulamakmı, belirsiz,
Kanamamak kadar susuz
Acıkmak kadar fakir.

Tatbiki imkansız bir serüven canlanıyor içerden
Yediveren gülleri donanıyor gece
bir uyanık bir ruh gibi
Mahpusluğun dibine vurduk
neredesiniz sevdalar,dostlar
neredesiniz sevdiklerim,
nerdesin Ey özgürlük günleri
Mahpusluk zor
Hüriyete açılıyor ancak, rüyaların pencereleri.