Gökyüzünü İçenler Şiiri - Sinan Bayram

Dava bizim dir yol bizim
ya var oluş ya yok oluş

Hak olur da hakikat susar mı
yılmadan yıkılmadan diriliş şehadet

Gökyüzünü içenler mutluluğa akar
serçe yürekler özlem katında vuslat aşkıyla

Uyku tutmaz gözler demli bir çay şiir yar yaren dost
garip düşer bir sevda tutuşur yiğitlik namına

Gül toprak olur toprak can sevgi büyür
eline almış sazı tellerde ferman özgürlük konuşur

Her aşk bir tutsaklığa darbe
sevda büyük yangın kara ferman

Şehadet şerbeti tutku kendi dalında cennet çiçeği
yeşeren hakikat isyan ateşi zulme geçit vermez

Kızıl güneş telli duvak gelin gibi kızıl gül salkımı
emek içinde bir sevda düğünü yasaklar prangalı

İman ve inanç en keskin kılıç en sağlam zırh
destan yazar gül yaprağı çağ yangını özlem

Şehadet sonsuzluğun doruklarında kardeşlik bayrağı
duvar yok engel yok tel örgüden uzak aşk yine aşk

Geçit yok karanlığın zulmüne
yeryüzü gökyüzüne tuzak olamaz

İşgal kuşatması hiç bir inancı teslim alamaz
her bir beden yanmaya karanlığı aydınlatmaya hazır

Yorgunluk nedir bilmez meçhul yanıyla savrulanlar
hem müebbet hem firari hasretlik bir türkü yarınlar için

Hak hakikat bir dalda gaflet uykusu bir gün katledilecek
her hesap sorulacak kan barut kokusu dağılacak

Kurtuluş savaşı ancak ve ancak iman ve inançla olur
kimi kıyılarda hala bir kaç hayat kırıntısı var ve hep olacak