Gökyüzüne çıkalım desek, düşlerimiz kanatlanır mıydı acaba?
Birlikte uçsak yıldızlara, izler miydik izini Ay'ın?
Bulutlara dokunup, rüzgarla dans etsek,
Belki de kaybolurduk sonsuz mavide, düşlerimize gizlenmiş sırlarla.
Gökyüzünde gözlerimizden parlayan umutlar,
Yıldızlarla yarışır mıydı parıltısını? Kim bilir!
Belki de bulurduk kayıp düşlerimizi, yıldızlardan bir iz.
Gökyüzüne çıkalım desek, belki de gerçekleşirdi en masalsı dileklerimiz.
Kayıt Tarihi : 20.8.2023 00:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gökyüzüne çıkalım desek" sözüyle başlayan şiir, insanların içinde taşıdığı büyük hayalleri ve arzuları ifade eder. Şair, gökyüzünün yüksekliği ve sonsuzluğuyla hayallerin gerçekleşme olasılığını sorgular. Şiirde, hayal dünyasıyla gerçek dünya arasındaki ince çizgi üzerinde dolaşarak, insanların uçsuz bucaksız hayallerinin ne kadar güçlü olduğunu vurgular. Yıldızlar, bulutlar ve gökyüzü, bu hayallerin sembolleridir, şairin anlam dünyasında birer araç olarak kullanılırlar. Şiir, insanların içsel dünyasına, hayallerine ve umutlarına olan özlemi yansıtarak, okuyucuları düşsel dünyasına davet eder.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!