Yere baktığında sabit bir yere bakmış gibi olacaksın.
Gördüklerin hep aynı şeyler olacak...
Oysa gökyüzüne bak hiçbir şeyin sabit olmadığını
Değiştiğini göreceksin.
Yeryüzüne baktığında başkalarını,
Başkalarının hayatlarını göreceksin.
Zamanla sana ait bir şey bulamayacaksın burda.
Oysa gökyüzüne bak; kendini gör.
Nefes al ve yaşadığını hisset.
Yeryüzünde varolan her şeyi insanoğlu;
Parçalayabilir, kırabilir, yok edebilir,
Ruhunu bile.
Ama gökyüzüne bak ve
insanoğlunun ulaşamadığını gör.
İnsanoğlunun mahvedemediği, yok etmeye
Gücünün yetmediği güzellikleri gör.
Ve ruhunu yok etmek yerine
Arındır,
Yeniden doğmuş gibi
Hergün yeniden doğuyormuş gibi yaşa!
Kayıt Tarihi : 6.7.2008 18:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şehrazat Yeşil](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/06/gokyuzune-bakis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!