Gökyüzüne Ağdı Kara Bir Duman

gökyüzüne ağdı kara bir duman
yanan mı vardır köyde
ateş boyası kudretten dudağı suskun

bereket o kadar olsun
olmasa daha iyi değil mi
anız yanmış öte baştan
duman karası gözleri çiğ düşmüş pınarı

sırtını verip duvara güneşe aldırış ettiği yok
aklından geçen durduğu durum başka
sevdaya dalıp yapraklanır gülüşü ayaz keser
yürek al gizeminde yazgısına geceye
kalmadan gidecek aydan zerre düşmeyecek

tini kitinle mi kaplı sanır yanıyor
yürek yanıyor kendi yanıyor
öylesine kavurucu ölüm sıcağı gibi bungun
soluklanması güçleşerek solgun benizler doluyordu

başak sesiyle uyandın mı hiç özleminde savrulunca
bucağa yaralı yürek suskun sözlerinde
bedelini öde yalnızlık sana kalacak bu gidişle

2303106denizli