Gökyüzüm olsana Şiiri - Oktay Çekal

Gökyüzüm olsana…

Gecenin kızıllığını, yıldız kadehine doldurdum.
Şerefine içiyor, yudumluyorum seni.
Esen rüzgârın savurduğu kar taneleri gibisin.
Dokunurken, kayboluyorsun ansızın.

Sanki erircesine, kaçıyorsun benden.
Anlamsız suskunluğunla, cezalandırıyorsun.
Tutamıyorum artık, ellerimden kayıyorsun.
Ve rüyalarım sensiz bir kuru dal gibi…

Gölgeler arasında, kalmış bir duygunun.
Yüreğe vuran ürpertisi gibisin.
Suskun çığlıklarının pençeleri, tenimi yırtıyor,
Yüreğimi alıp götürüyorsun, canım acıyor…

Sevgim aşkın deryasında, susuz dolaşır.
Gözlerimden aksana, içim serinlesin.
Ruhum seni bekleyen, bir orman sanki.
Yemyeşil duygularıma, gökyüzüm olsana…

Oktay ÇEKAL
17.01.2015-21.01