Gözlerinin rengini görüp de utanmalı,
Gökyüzü, bir zahmet…
Başka rengim de varmış; demeli.
Ebemkuşağı sarmış,
Yıldızı, daha parlak…
Kirpiklerinin gölgesi
Titreşir durur,
Rüzgârla sevişen servi gibi.
Ağladığında kendimi paramparça görürüm, aynasında.
Islanır kelebek kanatlarım
Uçmasını unuturum.
Kuştüyü yastık gibi
Bulutlarına gömülür
İpini kıran
Uçurtmam.
Göçmenlerinin gidişinde hüzün kaplar içimi
Leyleklerinin gelişinde, sevinç…
Gecenin eli değmesin…
Hilalini, kuyuya düşürdüğüm;
Ve nasıl çıkardığımı bir ben bilirim(!) (*)
(*) Kuyuya düşen ay-Nasrettin Hoca-
İzmir-Eylül-2009
Ekrem BozkurtKayıt Tarihi : 8.10.2009 00:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili Kardeşim Sayın: Ekrem Bozkurt,
Şiir hem başlığı hem de metni ile vurucu olmuş.
Kudretli kaleminizi Tebrik ediyor başarınızın daim olması dileklerimi sayfanıza getirdim.
Güzel şiirinizin hakkı olan: İlk tam puanı Tekirdağ'dan gönderiyorum, Lütfen kabul buyurunuz.
Kaleminiz her zaman kudretli olması ve İlhamınızın eksilmemesi dileklerimi kardeşimin sayfasına bırakıyorum.
Her şey sizin, sevdiklerinizin ve sizi sevenlerin gönlüne göre olsun.
Sevgi ve Saygılarımla.
Dr. İrfan Yılmaz. - TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (2)