GÖKYÜZÜ ŞİİRLERİ

Gökyüzü ağlıyor

Gencecik canlara ağlıyor

Serseri kurşunlara kurban gitmiş

Daha 20 sindeki gençlere ağlıyor
..

Yüreğim dayanılmaz acılar içinde
Yaşlar akmıyor kurudu gözlerim de
Şu gönlümün matemine
Sen ağla gökyüzü benim yerime

Bardaktan boşalırcasına
Bu isyanımı yaşarcasına
..

şu gökyüzü varya
şu maskeli gökyüzü
gündüz deniz oluyor
gece hayvanat bahçesi
beni korkutuyor.
..

Gökyüzü masumdu aslında
Pırıl pırıl masmavi
Bütün kabahat bulutlarda
Suçsuz yere hapsediverdi

Gökyüzü aşıktı aslında
Güneşe deliler gibi
..

Ertelenmiş güzlerde yandı İstanbul
Musalla taşında tutsak umutlar
okunan salâda Çakır bir figan oyy
dağlandı ciğerim, gözlerim ağlama dur...

Ruhumun düstursuz keskin matemi
öfkem, ateşim yaksa zilyet i
..

Dinle beni gökyüzü
Yeryüzü çığlık çığlığa
İçimin titremesini dinle

Gördüm gökyüzü
Ruhların yalana tutsaklığını gördüm
Gecelerden güç alan sahte yüzleri
..

Batarken güneş ufukta, denizle buluşmuş,
iki mavi birleşmiş sanki göz yanılgısında.
Her yer; gökyüzü-deniz, masmavi olmuş,
gökyüzü ile yeryüzünün tam ortasına.
gecenin habercisi sinsi karanlık, dolmuş.


..

Gerisinden başladığımız her eylemde öne geçmesini başkalarının sırtından yapmadığımızda gurur edinmiş oluruz onurlanmak ise geriye düşmeden görebilmeyi gerektirir.
Kaybettikten sonra kazanmaya değil yerine koymaya koşullandığımızdandır kayıplarımız, hep kaybetmeye doğrudur yolumuz, yolumuz bir iken çatallanmaya başladığı an yüce bir dokunuşla tanrılaştırılmış bir duyguyla dolarız bir anlık düşlerimiz vardır bol olasılıklı ama gerçekleşmeyecek bir ütopyadır içinde dönüp durduğumuz duygu sistemi. Gerçek bütün çıplaklığıyla gözlerinde dans ederken kapatıp göz kapaklarını boğulmayı kim ister? Kim olmayacağını bile bile umutlanmak ister yada kim gömülür kendi sevgisinin içine çıkmamacasına,zaman durur karar anı an devinir bilince ve artık ellerin yabancıdır kendine.
Başkalarının yaşamı, duygusu, düşü bir paçavradır atılacak ilk şeydir yüreğinden sana hissedilen senin olan sendendir kim yüceltti seni en düşkün anında kim ellerini tuttu buza kesmiş gözlerindeki heyecanı kim diriltti göremediğin düşlerini…
Hiç birinizin bilmediği size en çok söylenenden başka bir şey değilse aynaya baktığınızda koca bir çift gözden başka hiçbirşey çıkmayacak karşınıza zamanla bir bulanıklık ve ardından bakmak istemeyeceğiniz rastgele kesilmiş bir gökyüzü parçası gibi olacak başkalarının yüzü ne gökyüzü ne yağmura sinmiş toprak kokusu alıkoyabilecek seni istikametin bellidir, gözleri bir anlam bulabilmek için etrafını kollayan anlamını çok gerilerde bırakmış, yanlışları karara bağlamış gardiyanlar diyarı, hükümlüsü kayıp, hükümsüz birer gardiyan birbirini görür ancak başkasında arar kaybettirdiklerini.
..

Gökyüzü bulutlu
Gökyüzü karanlık
Gökyüzü ağlar
Damlalar düşer, damlalar üstüne
Bir dahi...
Bir dahi...
Toprakla şarmaş dolaş
..

Gökyüzü kadar mavi, güneş kadar sıcak ve bir bulut kadar rahmetli olmasamda, özüm belli, izim belli, söyleyecek sözüm belli, hidayetin koynundayım; "İstikâmet Yolundayım..."
..

Beyaz Güvercin Uçuracaksındır Kalbinden! .

Beyaz güvercinler; hürriyete anlatı hep! .
Bu sene; bir yavru daha verdin hürriyet! .
Uç ve gökyüzü sathında kalplere umutsun! .
Bul gökyüzü sathı genişliğinde kalpleri! .
{23 Mart 2013 Cumartesi 03:54:47}
..

Gökyüzü sevdalıydı, kapladığı boşlukta,
Kucağında tuttuğu, yağmur dolu hoşlukta,
Ezelden beri gelen, ebede kadar sinen,
O kavuşmak arzusu, damlaydı yere inen.

Deniz de Güneş ile, göklere uçtuğunda,
Sıcakta buharlaştı, kendinden geçtiğinde,
..

Havanın soğuğu değil içimi üşüten,
sensizlik ve kimsesizlik....
hiç kimseye aldırmadan
gökyüzü ağlıyor ben ağlıyorum...
yanımdan geçenler bakıyor,
kimbilir ne düşünüyorlar,
hakkımda ne düşündüğünüz umurumda değil,
..

Bu yüreğim bir yüzü gökyüzü,bir yüzü deniz,bilsen içinde ne ağıtlar gizlidir..
..

Karanlık kışların turuncu gökyüzü, nasılsın bugün?
Sende görebiliyor musun gökyüzünün turunculaştığını?
Hissetmiyorum artık aşk duygusunun açlığını,
Söylemek ne mümkün, yokluğuna alıştığımı…

Buruşturduğum kaçıncı kâğıt bu inan bilmiyorum,
Aslında bakarsan çok da fazla umursamıyorum,
..

Gökyüzü bulanmıştı,yine...
Ağlamak üzereydi,benim gibi,
Çiseliyordu,ağır ağır...
Doyumsuzdu,ıslanarak yürümek...
Yağdıkça,düşüncelerim dağılıyordu...
Ağır ağır ıslanmak hoşuma gidiyordu..
Ne de güzeldi,gökyüzü birşeyler anlatıyordu..
..

Mavinin masmavisi bile,
Her yönüyle girmiş içice...
Ne güzel de sıralanmış,
İnsan baktıkça anlıyor iyice...
Seni gökyüzü!

..

Bir gün
Çok bunalırsan
Denizin dibinde
Yosunlara takılmış gibi
Soluksuz
Sakın unutma gökyüzüne bakmayı
Gökyüzü senindir
..

Tut elimden gökyüzü
Götür beni uzaklara
Bahar yağmurlarının yağdığı yere
Azgın akan ak köpüklü
Mavi yeşil sulara

Tut elimden gökyüzü
..

Ben gökyüzü, sen deniz.
Gökte ise en sevdiğin bulut.
Ve diyorsun ki, gökyüzü her yerde
Ama deniz az.
Bu yüzden daha kıymetli benim için.
Ben de diyorum ki,
Gökyüzü olmasa, sana suyunu veren
..