GÖKYÜZÜ ŞİİRLERİ

Sen bir gökyüzü ol,
Bende pilot olayım
Senin olmak için
Sen bir gökyüzü ol
Ben ilk nefesimi seninle
Her sabahı seninle yaşayım.
Sen bir gökyüzü ol.
..

Gökyüzü ağlıyor
Ben seni düşünüyorum, gökyüzü ağlıyor…
Elimi uzatıyorum karanlığa
Ellerim titriyor…
Umutla açıyorum kollarımı
Körpe bakışlar karanlıklarda yitiyor
Aklıma geliyor sensizlik ve şimşekler çakıyor
..

Benle ağladı gökyüzü gidişine
Bir veda edemedim ben sevdiğime
Gitme diyemedim, gitti benden
Benle ağladı gökyüzü gidişine

..

masmavi bir gökyuzusun sen,alır benı bende ta....uzaklara ufuksuzluguna tasırsın.her dogan gun seni bıtırmez gece ve gunduzun vacgecılmezı.hep bır sevdayı andırır ufuksuz mavının gorkemı, hele bırde o guzelım sarı ve sıcak gunes yokmu ıste o an tum guzelıkler bır ahenge donusur,yeryuzu,gokyuzu bır cennet olur tum benlıklerde.renga renk cıcekler,cıvıl cıvıl kus seslerı ve ucusan kelebekler,senı andırır,sevgın her kosulu dogar o anda.mavıde salınann beyaz bulutlar tıpkı okyanusa yelken acmıs gemılere benzer,ozlemı tasır gıbıler ama hıc bırı gelıp onumde durmaz,benı sana getırmeye cesaret etmez.bır fırtına kopar o dem...yeryuzu cehenem,gokyuzu mahser,anlatılmayan her an ıste bu ana sıkısır,ozlem sevgı ve hasret,yurek fırtınasıdır bu.gokyuzunden sen bır mahser,yeryuzunden ben bır cehenem olurum.anlatılabılınırmı,bızı bızden baska hıc kımse.....ne yangın mavısındekı senı,nede su yesılınde kı benı.bır karanlık gece parlar,gozlerın lacıvertımsı gokyuzunden,bense seyre dalarım,omerımsı bır gonul gozuyle,ulasmaya cabalarım gece sabaha evrılene dek....şafak vaktı son kez gozlerınle bulusur,gozlerımve artık yuzun mavı bır bulut olur,gunesle yuzumu ve yuregımı aydınlatırsın.bır baska sen olur yaşam,tum cırkınlıklerı gerıde bırakır,mavı bulut olur akarsın yuregıme.avaşin buluşur basya ıle el ele tutuşur akarsın fırat ıle diclesine,zap dıcle ıle fıratına kavuşur arap deryasına kavusur nıl ıle hepsıde gonul bagıyla baglıdırlar bırbırlerıne.çunku sevdaları,ruyaları buyuktur hayelerıyle,buyuk sevdadır onların kı mavı okyanuslardır sevdaları.tum ozlemlerıyle sevdalarıyla SEHID EZDA ARARAT IN GUNLUGUNDEN
..

Şehir bugün elli yıldır kimsenin uğramadığı bir ev kadar griydi. Aksi gibi evden çıkarken farkında olmadan gri t-shirt giymişim. Sabah aynada baktığım yüzüm de gri. İçim oldum olası gri zaten. Gerizekalı gökyüzü de şu aralar inadına hep gri. Bazılarına sevimli gelen beni ise nedensizce tedirgin eden sonbahar rengi. Geçmişin rengidir gri, hatırlandıkça can yakan kötü anıların arka planında hep o vardır. Ruhumuz ve hafızamız da gri fon üzerine yerleştirilmiştir. İçilen sigaranın külü, çürüyen yaprak, kurumuş ağaç dalı, mutsuz insan yüzü, kirli gökyüzü.. Gözlerimi kapattığım zaman bile karşıma çıkan renk sanıldığı gibi siyah değil, gri. Ve ölümü en çok hatırlatan renk. Siyah matem işaretidir ama yaşayanlar için, ölenin arkasından siyahlara bürünenler siyahlar içinde yaşamaya devam ederler, yaşayan canlı bir renktir siyah. Ölünün ise, yakılırsa dönüşeceği kül gri, gömülürse üzerinde çürüyecek kefen gri. Evet evet bu renk yanlışlıkla yaratılmış olmalı. Ya da bizleri cezalandırmak için. Değiştirilmesini talep ediyorum yerine başka renk koyulsun tanrı tarafından. Ben de karşılığında oruç falan tutarım, bilemedim şimdi..
..

Gökyüzü ağlıyor sanki içime akıyor yaşları
Hayat denilen dik yokuşun sonunu göremek üzereyim
Gökyüzü ağlıyor, haykırıyor sensizliği
Sensizlik bir tokat gibi çarpıyor yüzüme
Sadece içimdeki ben eşlik ediyor yalnızlığıma
Gökyüzü ağlıyor artık duyabiliyorum seslerini
Kulağa hoş gelen nağmeler kayobup gidiyor gecenin karanlığında
..

Ey deniz ey gökyüzü
Dinler misiniz derdimi anlatsam
Anlar mısınız bu derin kederimi
Özler misiniz her gece benim gibi acı çekmeyi

Ey deniz ey gökyüzü
Bulurmusunuz derdimin çaresini
..

Ya Çankırı’da köyümde olmalı, yüreğim gibi kıraç tepeleri seyre dalmalıyım ya da Ilgaz’da yeşillikler arasında kendimi unutmalıyım.
Beton yığınlarında hapis değil, gökyüzü altında özgür olmalıyım. Baktığımda yıkılmalı gökyüzü üstüme, koşmaca oynamalıyım şekil şekil bulutlarla. Ve akşamları yıldızlarla sohbet etmeliyim sessizce. Şiirler yazmalıyım. Öyküler geçmeli zihnimden yüreğimi yaralaya yaralaya, kimse görmeden ağlamalıyım. Öten böceklerin sesini bastıran türküler söylemeliyim. Ve bütün acılarım unutulabilir olmalı, yürüdüğümde arkamda kalabilmeli. Nur gibi kök salmamalı acılı yüreğimde, her bakışımda yakmamalı içimi, her umudumu yıkmamalı. Kapımı çalma yalnızlık, kapımı çalma hüzün, gidin artık, gidin. Puslu bir hatıra olun geçmişte. Platonik sevdalar veda etmeliyim size. Yanımda Nur ve karşımda umutlar yürüyebilmeliyim. Dilimdeki şarkılardan silinmeli hüzün, müjdeleri olmalı artık bu yaklaşan güzün.
Durmayın kuşlar, kaçın bu siyah gökyüzünden, birazdan yüreğimin ateşiyle tutuşacak her yer, uçun uçun memleketime.
..

Hava Puslu Bugün, Gökyüzü Toprağa Küsmüş...
Toprak Yapamaz Ki Yaşayamaz Ki Sensiz...

Ve Sen Gökyüzü Toprak Olmasa Senin Kıymetin Mi Var?
Kıymetini Bilen Mi Var Gökyüzü!
Şu Koca Evrende...
O Sana Aşık Sen Ona Maşuksun...
..

gökyüzü senindi...
bulutları yağmurları benim...
dağı olurdum bulutların..
bağı olurdum yağmurların...
sarmanı yağmanı beklerdim...

gökyüzü senindi...
..

şiir yazmaktan
korkar oldum
sildiler maviliği gökten
karardı gökyüzü

dudaklarımı okudu san ki içimi de
korkar oldum
..

Gökyüzü mavidir, mavidir gökyüzü,
Mavi hayallerle tükettik ömrümüzü.
Sevgilinin gözlerinde üzüm salkımları,
Boğaza karşı şerbetledi günümüzü.
..

Gözler, mahzun ve kederli, utangaç,
Geceleri karanlıkta ağlıyor gizli, gizli sessiz, sessiz.
Çocukları ve eşi görmesin diye üzüntülü, mahzun, kederli
Ağlıyor, ağlıyor o ağlıyor şehir ağlıyor gökyüzü ağlıyor.
İnsanlar yataklarında rahat uykuda o ise ağlıyor gökyüzü ve şehirle
Şehir ağlıyor; bu kadar vicdansız ve duyarsızlıklarla beraber olduğu için
Gökyüzü ağlıyor, feryatlar duyulmadığı için.
..

okuldan çıkardım.karşıdaki yıkık evi unutamam.gelirdin..gökyüzü hep gri olurdu.ağaçlar kül rengi...gizlenecek suçlar gibi öperdim dudaklarını.doyamazdım boyun büküşünün anlamına.ne derdin susuşunla? yapmaaaa deyişinle...
o yeni ayakkabılarımı sana gösterdiğimde nasıl buruk sevinçle gülmüştün.daima kapıya yakın dururdun.alışamamıştın çılgınlıklarıma...ağaca çıkalım derdin.karanlık kollarıma sinerdi.isli bacalar gibi.gidişinle gökyüzü aniden kızıla keserdi sanki.yanardı alev alev.gri bir cehennem olurdu seni benden alan daracık sokaklar,yoksul yollar.kaybetmiştik.kaybedenler yaşar ancak aşkı derdin.o yaşta.yıllar sonra anladım aşkla şiirin kaybedenin kazandığı bitimsiz birer oyun olduğunu.giderken hiç dönüp bakmazdın.bilirdin dayanamayacağını.korkardın.belki de ağlardın.soğuk olurdu.senden sonra öyle de kaldı.her ayrıldığımda üşüdüm.aslında ben senden sonra hep seni yaşadım.öptüğüm her dudakta,baktığım her gözde,okşadığım her saçta.biliyorum.şimdi sen bile o sen değilsin.ben olmadığın halini arıyorum belki.aradığım için seviyorum hala seni.kim olduğunu ve kim olduğumu unuttum.görmüyorum önümü bile.her an karşıma çıkacakmışsın gibi arıyor gözlerim birilerini birşeyleri.yeni gelen bilinmeyenden gelen hediye paketi gibi.yollarda meraklı gözlerle arıyorum.heyecanla.tutkuyla.ve hüzünle.şarkılarım seninle kaldı.içimdeki ezgi hiç değişmedi.aynı şarkının aynı yerinde gökyüzünün aynı noktasına çakılıp kalıyorum gene....canımı yakan gülüşünü atamadım üzerimden.iç çekişini.yanan resmindeki gülüşünde sakladım yaşamak gibi yaşamanın tadını.benliğimdeki kendimi öldüreli çok oldu.yaşayan başka biri var hayatımda.ama o ben değilim işte.doğrusunu istersen ben senle kaldım.senin de benle kaldığın gibi.çünkü artık sen de sendeki seni öldürdün içinde.yokuz biz.biz bizi kaybettik.aşkla.çünkü aşk kaybeder.geride arayış.yalnızlık.şiirle varolma çabası.mutsuzluk.yüceltmek ölümü.düşünmek sokakların sensiz olamayacağını
..

Sarı taşlı yollardan, yürürken yavaş yavaş,
Her adımla tükenen, bir hasretle arkadaş,
Kendi kendime yanık, türküler tuttururum,
Hicranım baş belası, gökyüzü cana sırdaş.

Bir hayratın başında, dinlenirim bir süre,
Ne ana var ne baba, ölüm onlarla yoldaş,
..

Değişen bir şeyler olmuyor burda,
Her şey bıraktığın gibi mi desem....
Dilim varmıyor ki böyle yalana,
Yollar kan ağlıyor, gökyüzü sitem...

Olmadın vefasız sözünün eri
Kalmadı benimde gözümün feri
..

Masmavi bir gökyüzü benim kalbim,uçsuz bucaksız gözlerinin alabildiğine..
Katran karası gecelerim,zifiri karanlıklarım olur her şeyi örtbas eden..
Gözyaşlarım vardır benim,şehirler benimle ıslanır ağladığımda..
Her damlam can katar toprağa,ağaçlar benimle filizlenir..
Masmavi bir gökyüzü benim kalbim,uçsuz bucaksız gözlerinin alabildiğine..
Her pencereden ışığını içeri saçan,göz kamaştırıcı güneşim vardır benim..
Her kezin içini ısıtan,en umutsuz sabahlara doğan,en inanılmaz anlara tanık olan altın sarısı güneşim..
..

Gökyüzü bir renk ustasıdır
Mavisinde sonsuzluk
Beyazında temizlik vardır bulutunun
Güvercinler özgürlüğü taşır kanatlarında
Kurşun gibi karartırken yürekleri
Gözyaşı düşer bulutlarından

..

Gökyüzü hüzünlü bu akşam;
Yazın en sıcak ayı temmuz
Güneş bile engel olamıyor
Hüzünlenen gökyüzüne,
Gökyüzü tutamadı ağlıyor,
Dolu dolu yağıyor.
Ne yaz yağmura,
..

Güneşin yuvası pamuk gökyüzü
Beni de al,beni de al koynuna
Bunca mesut şiir,bunca mesut türkü
Bayılıyorum bu gökyüzü oyununa...

29/05/1974
Kozan/ADANA
..