Gökyüzü mavidir, mavidir gökyüzü,
Mavi hayallerle tükettik ömrümüzü.
Sevgilinin gözlerinde üzüm salkımları,
Boğaza karşı şerbetledi günümüzü.
..
Yine düştüm içine kor bilmece
Gel çözelim desem, yok bir imece
Gökyüzü bir o kadar uzak parlak
Beni kaybediyorum hece hece
..
Neden gökyüzü bu kadar çetrefil, bulutlar bu kadar biçimsiz
Buhardan mı yapılıyor şu gördüğümüz tüm kapılar
Rahatlıkla, arkasına bakmamanın acımasızlığıyla
Çekip gidiyor insanlar sonsuzluğun sahanlığına
Ve neden hep bize kalıyor duygulardaki o ağırlık
Patlarken binlerce fersah ötede birbirinden ağır toplar?
..
……………………………………………….
………………………………………………..
Ve sen, ey gökyüzü... ayamı sana çevirdim
İçindeki her şeyi ebediyet çukuruna terk edip
Senden gelir aydınlığın ve karanlığın en zifirî sesi
Ve senin bulutlarının içindedir ölümsüzlük ensesi
Tut ellerimden ve bedenimi götür sana doğru
Kalmasın çaresizliğimin içinde bilinmeyen soru
..
