Prenses birden ağaca bakarak seslendi:
Şair orada olduğunu biliyorum çık ortaya.
Şair şaşkın bir şekilde ortaya çıktı çok iyi saklandığını
Sanıyordu. Dayanamadı sordu:
Benim burada olduğumu nasıl anladın prenses.
Anlamadın mı şair koca çınar bile bana duyduğun sevginin karşısında
Saygıyla eğilerek bir demet çiçeğe dönüşüyor. Ve utanıyor,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
