Gökyüzü Şiiri - Mihrican Tunç

Gökyüzüne baktığım her an, sanki zaman yavaşlar.
Mavinin içinde kaybolurken, kalbimin en derin yerine tek bir hakikat belirir; Yerin göğün de sahibi Allah. Gökyüzü öyle geniş, öyle sınırsız görünür ki insan kendini küçücük hisseder ama bir o kadar da güvende... Çünkü bu sonsuzluk bile O'nun kudretinin sadece bir işaretidir.

Bulutların ağır ağır yürüyüşünde bir düzen, güneşin her gün doğuşunda bir vaad, gecenin karanlığında bir huzur saklıdır.
Hiçbiri rasgele değildir. Göğe dallanan her umut, yere kök salan her adım O'nun bilgisi altındadır.

Gökyüzü bana hep aynı şeyi hatırlatır:
Ne kadar yorulursam yorulayım, ne kadar zorlanırsam zorlanayım, beni gören , kalbimi bilen , adımlarımı takip eden bir Rabbim var . Ve bu düşünce, en karanlık anda bile içimi aydınlatan bir ışığa dönüşür .

Göğe bakınca anlarım...
İnsan yalnız değildir.
Çünkü göğü tutan bir kudret , kalbi de tutar.