Gökyüzü Şiiri - Mehmet Cıngır

Bir ay ki doğar ilk geceden ve ilk akşamdan,
Tükettim yeryüzündeki bütün hudutları,
Aydınlatır gökleri ve yeri, söner şamdan,
Öpesim gelir gökyüzündeki bulutları.

İhtiyar yıldızlar ki, sessizce kayar bir bir,
Ağzını açmış yutar hepsini tek tek kabir.
Sessizliğe gömülüp yıkıldı koca şehir.
Taşıdım atlarla gökyüzüne umutları.

Hangi çiçeği sunacaksın bana ey bahar!
Söyle, dağıtsın şu bulutları deli rüzgâr,
Pırıl pırıl bir gökyüzü ve yanımda da yâr
Gökyüzüne kurmak istiyorum konutları.

Denizlere akan bir çağlayansın sen özünde,
Boz bulanık ırmaklar akar kahve gözünde,
Yeryüzünde değil ama, belki gökyüzünde,
Bulurum aradığım aşk taşı yakutları.