Gökyüzlü bir efkar uzanırken yalnızlığa

çoğu zaman
bir kırlangıç rüzgarı anımsarım
yüksek duvarlı avluların terli duvarlarında
alnımın hikmetli kader çizgisini aşarak
sükuta uğrayan
uykusuz gecelerde
yüzümün kabuk tutmaz yarası
deva bulmazken
göğsümün sarmal düşleri

çoğu zaman
en güzel sözüm ayaz keser
yazılmazsa şiir
şahdamarımı bilinmez bir bıçak keser
çoğu kez bilemem
neden anlamım yıkık
neden mana yüklü
kimi sessizliklerim

çoğu zaman
çoğaldığımı sanırken
bensizim
oysa ne çok ümitlerim var hayata dair
bir incir ağacının gövdesine
kör bir çakının insafıyla kazılmış
adımın yarısı kadar
bir sevdalının rumuzu kadar
liste başı yazılmış

*
çoğu zaman
halvetteyim
ruhi ihtiyaç halinde uzletteyim
kurduğum hayallerle buluşur ruhum
mazeretsiz ve savunmasız
selametteyim
bir miskin gibi
kalbimin derinliğinde

çoğu zaman
bir yolculuk içindeyim
manevi hicret rotasında
başka başka arızalarım da beraberimde
su-i zannın sınırını aşmış
zımnında taşıdığım sır ile mütenasip
farklı boyutlarda
öyle bir zemindeyim işte

çoğu zaman
bir çağrı
bir sesleniş uğuldar durur içimde
medet ya Rabb diyerek
icabetine gönül dolusu el açarım
için için yanarım
bir nida ki arşa doğru kanatlanır
ihsan sahibinden sonsuz meveddet
sonsuz ikramlarla bezenmiş
teslim olmuş
huzur bulmuş

*
çoğu sabah
güneşe merhaba deyip
kasvetli yağmurların damlalarını silerim penceremden
sıyırıp onca düşüncemi çapraşık dünya halinden
sual sorulmaz caddelerin telaş yüklenen koşuşlarında
ağlamaya çığırtkanlık yaparım hüzünlü ve hoyrat saatleri
uktemde birikir bir çok hatıra

çoğu zaman
çığlıklar serperim yosun tutmuş sulara
gök yüzlü bir efkar uzanırken yalnızlığa
portakal ağacı çiçek açarken
bir ilkin müjdecisi gibi
bir son hüznün sesi kadar
sürgün yemiş bir bulut kadar
düşer her yağmur damlası
toprağa vuslatın resmini çizer

*
çoğu vakit
arz-ı halimi
bir de gönül diliyle arz ederim varlığın sahibine
Allah’a yönelerek abdullah olduğumu
en yüce mertebe mesabesinde
ikrar ederim
tasdik ederim
kalbimle, kavlimle ,halimle

çoğu zaman
Mevla’ya sığınırım
tüm benliğimle münip şerefine nail olarak
Allah’ın varlığına ve birliğine inancını tahkim ederim
imanımı tazelerim kelime-i şahadet ile
gönlümü temizler , arındırırım
iyyake şuuruyla

çoğu vakit
dar-ı gurbette fakir olmak ganimettir bana
Hakdan kanaat ulu nimettir bana
fakir derviş misali
yanar ocağında günahlarım
duman duman
feragat mahallinde ayrışırım

*
çoğu zaman
Rabbimi anarım
O’nu zikrederim
boyun eğerim O’nu yüceliğine
fikrimle
zikrimle
şükrümle

çoğu zaman
bir açık kapı mevcut olur
sahibi ne kadar cömert
ne kadar da yüce
ne kadar da merhametli
yeter ki kadrini ,kıymetini bileyim
O’n doğru yöneleyim yeter ki
hayal bile edilemeyecek kadar güzel ikram sofrası
dünyada gerçekleşir aynıyla
içerisinde nice hikmetler

çoğu zaman
ilk kapı gibi
açılıp kapanır tüm kapılar
yolcu dediğin gitmektir tek başına
çoğu vakit bitmesi hazin
hoyrat bir andır
her ayrılık sancısı
hatırlatır bu aleme ilk geliş ve son çıkışı
aleme üryan gelip üryan gitme halini

*
çoğu zaman
derdime çare ararım
zerreden öze
zahirden batına
hakikati tasavvur edip
varlığı tefekküre dalarım
yüce gayeye ulaşma arzusuyla
ümidimi O’na bağlarım

çoğu zaman
muhabbetim
şeriat tarikat hakikat marifet yolunda
kemale doğru giderim
hikmet nuruyla baş başa
bir çok cezb
bir çok gelayan
her lahzam onunla beraber
her yönüm O’na dönük

çoğu zaman
yalnız acı çeksin
yalnız kıvransın diye yarattığı bir ademim
hesap kaygısı içinde çırpınırım
kainatı dolduran her şey
her hadise, her hareket
bir işkence vesilesi

çoğu zaman
bambaşka bir cihan tasavvuruyla
kazansam da kaybetsem de
Rabbe kul olmaktan başka
daha şerefli bir makam yok
huzurunda kusurlarımı itiraf ederim
acziyetimi fısıldarım
af dilerim

*
çoğu zaman
serinleten bir yaz rüzgar yüzüme dokunur
ürperirim
bin yıldız açılır gökte
yıldızlar uzanıp tutacak kadar yakın
Rahman’ın çaresizlerin yanında olduğu demdir artık
duaların makbul olduğu andır
ilticanın en yoğun olduğu gecedir artık

çoğu zaman
farklı bir içe dönüş tecrübesi yaşarım
marifetullah boyutunda
Rabbin huzurunda durarak
tazarru ve yakarışlarla
geçmiş günahlarıma tövbe ederek
adeta yeniden doğarım
geçmişteki hataların ağırlığından sıyrılarak
Allah’ın rızasını kazanma gayretiyle

*
bazen
aynada görürüm kendimi
uzun uzun bakarım kainatın temaşasına
güzide bir ruh haleti yaşarım
hayattan soyutlanarak
münzevi bir hayatı tercih ederek
Rabbimle beraber
yerdeki ve gökteki her şeyle beraber
tefekkür, tezekkür ve tedebbür ederim
içim rahatlar
sunulmuş seanslar tadarım
gülzar-ı aşkıyla
açılır gönlümde rahmet gülşeni

bazen
huşu halindeyim
kalbi yakarışlarda
zihnimi meşgul eden dünyanın geçici sıkıntılarını
azat ederim
adeta dünyadan soyutlanırım
problemleri unutarak
zihnim boşalır

bazen
yüce Makam’a sözlü dilekçeler yazarım
bütün benliğimle
ilahi murakabeye durarak
kiramen katibin yazar arzu halimi
Allah korkusuyla titrer kalbim
uzak bir köşeye çekilirim
yepyeni bir inziva
yepyeni bir uzlet
yepyeni bir manevi iklimde

*
bazen
mübarek günler ve gecelerde
ihya olabilme gayretiyle
imanımı kemale erdire bilme şevkiyle
nefis muhasebesine tutarım geçmişi
nefis tezkiyesi yaşarım
kendimi hatırlarım
Rabbimi hatırlarım
rızayı Bari’ye layık olma hevesim depreşir

bazen
ilahi öğretilerin sesleri vurur usuma
bedir kuyusu yakınında ki haykırmalar
uhutun beyaz yeleli küheylanlarının kişnemesi
hayberden Allahüekber nidaları
ufuktan doğan güneşin gülüşü
alnıma binlerce öpücük konduran seccade
her gece rüyalarımı girer
bir habeşlinin yanık ezan sesi

bazen
farklı bir buluşma
farklı bir tanışma evresi yaşarım
birazcık kenara çekilip
eylül yağmurlarının bereketi düşer üstüme
sedefte incinin oluşumu gibi
hırs ve tamahlarım kemale erer
aşk hazinesinden mutluluklar tadarım
aşk ile boyanır her cihetim
ne dermanım ne mecalim kalır
gönlüm kevser gibi
cennete akar gider

redfer