Düşünceliyim; aya, yıldızlara,
Gecenin koyuluğuna bakıyorum.
Ve koyuluğun her anında,
O sonsuzluğa kapılıyorum
Sanki tüm derdimi, tasamı,
Asırlık dost gibi yıldızlara açıyorum.
Şu yalnızlığın geçmişinde,
Ve şu yalnızlığın ertesi gününde,
Kendimi yıldızlara bırakıyorum.
Sanıyorum ki göklerde salınıyorum.
Ayın yapmacık ışıklarıyla oynaşıyor,
Gecenin saatleriyle boğuşuyorum.
Boğuşuyorum ve yıldızları,
Ta derinlerimde hissediyorum.
Artık ne yıldızlar arşta yalnız,
Ne de kırık gönül dibindeki ben.
Kayıt Tarihi : 4.9.2015 15:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!