Gökte kavuşalım Şiiri - Özkan Çiçek 2

Bugün uçmayı öğrendim
Yerde kavuşamayanlar gökte kavuşurlarmış
Bütün gökte seni aradım. Durdum.
Bir kuş kafilesine sordum seni
Bir kuş
Kalabalıktı
Oralı olmadı
Bir buluta anlattım seni, güneşin en tepede olduğu vakit
Yağmur olup yağdı
Bir yıldız kaydı yanıbaşımdan, hızla
Mühim bir işi varmış gibi
Hem olsa ne olacak
Tutabilseydim kuyruğundan
Senden daha mühim bir iş olmayacağını söylerdim
Yükseğe uçtum, daha yükseğe, en yükseğe
Göğü parçalara ayırdım
Göğün parçalarını birleştirdim
Bulamadım seni
Bulabilsem seni
Otursam yağmurun dizinde
Bir ah desem, sonra bir ah daha
Bütün göğü çeksem içime
O zaman kavuşur muyuz?
Kavuşmayız, biliyorum
Ama unutmadım. Kalbime mıh gibi saplandı
Yerde kavuşamayanlar gökte kavuşurlar
Gökte kavuşalım
Gökte kavuşalım...