Göksüz Geceler Şiiri - Erkan Arslan

Her vakit bu hoş şekliyle doğarken sabah,
Vaktin de ötesinde vakte erer ömrüm.
Bu hoş şeklini seyreder ederim tamah,
Toyluğuna toyluk katar serseri gönlüm.

Gündüzüm kaybolmaya yüz bulduğu andır,
Her vaktin erdiği,her vaktin dayandığı,
Neden batar ızdırabıma ermiş günler,
Ve akşam olur ömrümün öbür yarısı.

Doğar ve batar güneşler her akşam bu an.
Gün daraldı mı,gece sahibini bekler,
Geceden farksızdır odam,kaybolur tavan.
Göksüz geceler beni,sahibime ekler.

Artık ölüm zamanı hale geldim.
Nisan 2000