Göksuyum (Aşk Fermanım)

yanlızlığımın başkentin de duruyor
bakışların
kaçmaya çalışsam
acemiliğimden midir nedir
yakalanırım...

yakalandım
habersiz bir tufana
aşk denizinde mi
yoksa kuru nehirde mi
boğulup yandım
sen yağmadın
kurumuş pınarlarıma
sebebini bilerek hep
yandım
yağmalandım
bütün dikenler sensiz
sanki benliğimde
ne gül var ne bir damla
su
kuruyorum
gecelerim seni çağırıyor
duyuyormusun
yalnızlığımın başkentinde...
dem tutuyor bütün azalarım...

gökyüzü seni yağdırıyor
şarkılarla
sesin çınlıyor sen gibi her tarafta
bir yağmur bekleniyor
oda geçikiyor
tam dem
zamanında
sana uğramayan rüzgarlar boğuyor
beni
oysa senin yurdunun
üstünde bütün kuşlarım
kanatlarında taşıyorlar canımı
gör al beyaz güvercinden
yarınlarımı...
aslında ben seni bir mısraya
sığdıramazken
sen
beni
böyle deli uzağımdayken
bir nefes kadar
yakınsın tutuşmaya
yakın hasretlerimin içindesin
ne oldur dön sılaya
dön gönül yurduma vurma rotanı
uzaklara
tenin tenimden uzaksa
cehennemdeyim haberin ola
gök suyum
attığım son imzam
aşk fermanım
dön gel yanıma
belki de kendi yanına
...

''uçsuz bucaksız bir yalnızlıkta öle yazılan bir aşkın kaderi bu kadar kısa boylu değildir.... benim bu aşka gücüm yeterse ellerinin ulaştığı yerdedir umudum...''