Göksu Parkı Şiiri - Ekrem Öztürk 3

Göksu Parkındayım ...!
Şehrin koca uğultusundan kaçmak için tasarlanmış sanki parklar....
Özel yalıtım yapılmış gibi daha bir ayrı gelir çevrenin sesleri. 
Belki de duymak istediklerini seçersiniz aradan. 
Bir tutam kuş cıvıltısı, bir tutam çocuk sesleri, bir tutam hüzün  dolu insanlar...
Yoksun ya..
Çok yalnızım.
Oturdum bir bankta, göğe bakarım. 
Bazen de gökten çıkıp kendime. 
Genelde kocaman bir hiç' görürüm.
İnsanların banka oturmasından neler düşündüğünü anlıyorum bazen. 
Çoğu benim gibi olmalı...
Kimi dert, kimi özlem taşıyor...
Sigara içmekten bıyıkları sararmış bir adam oturuyor karşımda. 
Kaçıncı sigarası saymadım lakin gözleri hep gökyüzünde asılı gibi. Adama bakıp bende sigara üzerine sigara yakıyorum.
Adam belli sanki, uzaklara dem vuruyor yüreği....
Bende bir sigara daha yaktım ve seni düşünüyorum, uzaklara bakıp...
Bir tane kadın geldi az önce.
Yeni emekli olmuş gibi bir tavrı vardı.
Hâlâ masada oturuyor gibiydi.
Oda benim gibi düşünceli, belliki olmayan hayalleri vardı...!
Düşünüyorum, insanların çoğunu anlayabiliyorum da kendimi anlayamıyorum, diyorum.
Anlam veremiyorum, bu denli özlemine...!
Kim sevebilir seni, benim gibi diyorum.
Sayfalarca yazdım ama yüreğimi boşaltamadım.
Ah kadın...!
Neyse...
Anla işte....