Ev yaparken kum alırdık,
Seni dostumuz sanırdık.
Yıllar yılı geçtik senden,
En çok da buna yanıldık.
İki canı nasıl aldın,
Kocaköy'e hüzün saldın.
Kimseye haber vermedin,
Günler günü sessiz kaldın.
Niyazim sözünün eri,
Doldurulmaz artık yeri.
Canını almak mı lazım,
Geçimi alnının teri.
Durmuş Ali neşemizdi,
Kötülük bilmez, temizdi.
Niye aldın sen o canı,
Haberi bizleri üzdü.
Göksu nehri, sana küstük,
Yollarını artık kestik.
Üzerine baraj yaptık,
Resmini duvara astık.
Koca Pırım yıllar oldu.
Bize hatıralar kaldı.
Göksu nehri hırçın akar.
Barbadosa orda öldü.
Ömer Tarım
27,11,2024
Ermenak barajı yapılmadan önce baraj yatağında bulunan Göksu nehrinde 24.Nidsn 2003 tarihinde nehirden traktörle geçerken suların aniden kabarması sonucu Durmuş Ali Tarım ve Niyazi Tarım hayatını kaybetti cenazeleri günlerce sonra bulundu. O güzel insanlar anısına.
Kayıt Tarihi : 22.11.2024 17:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!