Göksel Tapınak Şiiri - Kasım Kobakçı

Bugün bir şenlik vakti,
İbadethanenin, erişilmez tepelere eriştiği, anı yaşıyoruz,
Bu taze mekânı, hediye ediyoruz,
Yüce Kudret'e, yükselişe geçiyoruz.
*
Seninle benim aramızda, ağırlık çekimi yok artık,
Zamanın ve uzamın, anlamını yitirdiği bir yere ilerleyelim,
Ve Kutsal Enerji, beni doruklara çıkardı,
Ebedi Diyar, tam da böyle bir konumda olmalı.
*
Bu dünyevi hava katmanı, beni alıkoyamaz,
Şükranlarınızı artırıp, bana katılabilirsiniz,
Bunu size, izah etmenin yegâne yöntemi,
Yeryüzü uydusunda, bir mabet inşa ediyorum
*
Hepimiz Mutlak Güç'ün, olanaksızı gerçekleştirdiğini, izlemek için varız diyebiliriz
Cemaat, resmi olarak gök cisminde.
*
Evet, bu gezegenden değilim, ışık süratinde ilerliyorum,
Onun ihtişamıyla, çevrelenmiş bakir bölgeler,
Beni daha önce, hiç ayak basmadığım, bir noktaya kaldırıyor,
Beni, süzülen bir akbabadan, daha yukarılara taşıyor.
*
Bu dünyasal çevre, beni tutamaz,
Yüceltmelerinizi artırıp, benimle gelebilirsiniz,
Bunu sana anlatmanın, tek yolu şudur,
Ay'daki, toplanma yerine, yolculuk ediyorum.
*
Buradan bakınca, dertlerim çok ufak görünüyor,
Ve kaygılanmıyorum, hayır, Yaratan düşmeme müsaade etmeyecek,
Elimde bir sancak var, tam buraya dikeceğim,
Ve evren beni ve seni, uydudaki ibadethaneden tanıyacak.