Korkuyorum iliklerime kadar yine yapayalnızım... Kimsem yok yine her zamanki gibi yalnızlığım ile basbasayim ...
Korkuyorum şimşeklerin sanki yüreğimi parcalarcasina cakisini iliklerime kadar hissediyorum beyaz beyaz ışıkların yüreğimi yakışı ve beni benden alan kimsenin baş ucumda olmayışı elimi sımsıkı tutan yanımda birisinin hiç olmadığı ve bundan sonrada olmayışı yakıyor yalnızlığın acısı ile korkular da bir arada şimşekler göklerin sesi çıkan ışık patlamalari battaniyenin altına saklansada içindeki çocuk iliklerinde hissediyor insan korkuyu ...
Sokakta karşılaştım.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Devamını Oku
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta