Göklerde Şiiri - Güven Tekin

Kartal gibi uçuyorum, bende göklerde.
Kanadımı, en sevdiklerim kırdı.
Arkamda kocaman dağlarim yoktu.
Uçsuz,bucaksız, bir ovada yapa yanliz kaldım.

Gözlerim, sel olmuşcasına, boşaldı yanaklarımdan.
Silenim olmadı gözlerimin yaşını, kaderimden.
Bahtım hepmi karanlıktı, kime uzatsam elimi,elimi itti.
Kartal gibi, ulaşamadım ki ben göklere.

Hasret kokuyor burnumda, hayal ve umutlara.
Sabır diledim hep, sabrım bitti geleceğe.
Yaralarımı, sarar dediğim herkes,yara açtı.
Suçum, insanlara koşulsuz, inanmaktı.

Bir fidan olup, açamadım yeryüzünde.
Kendimden başka, dostum yoktu yüreğimde.
Ne sevgiden, nede dostan yana,
Gülmedi yüzüm, gülmeyecek yüzüm, yüzümüz.