Gökkuşağının Bittiği Yer Şiiri - Sinan B ...

Gökkuşağının bittiği yerde
Renkler susar, ışık yorulur.
Bir mavinin son soluğu,
Bir kırmızının hatırası kalır yalnızca.

Orada rüzgâr konuşmaz,
Sessizlik kendi adını unutur.
Sırlar dağılır birer birer,
Gölgelere benzer, ama gölgesi yoktur.

Bir çocuk inancı kadar yakın,
Bir bilgenin suskunluğu kadar uzak o yer.
Ne arzudur orada, ne sahiplik —
Yalnızca varoluşun çıplak yüzü.

Göğün altındaki her şey geçer,
Ama orada zamanın bile izni yok.
Yaşam bir renk cümbüşüydü belki,
Ölümse o cümbüşün sessiz son notası.

Ve ben,
Her defasında gökkuşağını izlerken bilirim:
Onun bittiği yerde sırlar biter,
Ve insan — kendine döner.

Sinan Bayram