Ol dem ne gözyaşı,ne yaktığı sayfalar kalıyor.Yalnızca yağmurun hezeyânını seyrdeyim.Inleyerek boşalması,camlara keskin vuruş,paramparça sîne.Kaldırımlarda akan ayrılık seli...Girmedik sokak,girmedik gönül kalmıyor.Pencereden izlerken bu sefâleti,gün gelince kendi sefil oluyor.Her günahta paramparça gözyaşı.Kaderimi sıksam kırmızı katreler akacak.Aynım Şems'i arıyor,ardında gökkuşağı.
Beyaz Kamer 2Kayıt Tarihi : 22.12.2019 01:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!