Geçtiğin sokağa bastır ayaklarını,
Konuşup dursun seni günlerce.
Bir damlaydım okyanus oldum,
Islak boş kağıtlardan medet umdum.
Tütünümün arasında gezer kokun,
Üflemeye kıyamam dokunurum sadece.
Bana her şeyin iyi olacağını söyleme,
Önce beni iyi olacağına inandır.
Güneşin doğması sana benziyor,
Doğusun iyi, ama batışın içimi eritiyor.
Cam keskinliğinde görüyorum seni,
Harfler kadar samimi gelmiyor bu sıra
Ne kahve, ne uyku, ne de sahil turu
Kitap kokusu bile çekici gelmiyor bu sıra
Aynada ki suretim eksik görünür oldu
Kendimden kaçmaya ihtiyacım var biraz
Farklı bedenlerin içinde farklı görünmeye
Bir hikaye bıraktım ben arkamda,
Yağmur yerine gözyaşı akar.
Güneş yerine karanlık açar,
Yıldız hiç olmadı gökyüzünde.
Tam iyilik dolacakken yer yüzü,
Kötülük çabalıyor onu yok etmeye.
Bu saatler, gelecek kaygısı düşer içime
Mısralarım sana koşmak ister aslında
Yastık başımı kaydırıp durur tüm gece
Bir şeylerin eksik olduğunu anlatır gibi
Bu saatler, beni benden alır geri vermez
Günden güne değişir bakışların masumiyeti
Nefsine yenilenin bahanesi eksik olmaz;
Bugünler dünü unuttu,
Geleceğin seni unutmaz.
Gelsin kara azrail bu can yerinde durmaz;
Bugünler seni unuttu,
Gözlerim açılsın istiyorum artık
Yeni bir güne, başka bir yerde
Edinmediğim deneyimler karşısında
Her güne, farklı pencerelerde
Gözlerim açılsın istiyorum artık
Kendimi övmeyi sevmem ama,
Prensiplerim vardı benim.
Seninle olduğum yerde,
Bir başkasıyla gezmedim.
Anılarımızı oraya gidip ben yaşadım,
Ellerimde birkaç tenekeyle.
Kimi, zaman geçirir.
Kimi, o zamanı beraber geçirir.
Kimi de, sadece geçirir.
Ve bunu öyle güzel bir şekilde yapar ki hayatına:
Yıllar sonra aklına geldiğinde, düşünmekten başka hiçbir şey yapamazsın.
Bazen tek bir bakış yeterli,
Kendini anlatabilmek için.
Ne kadar içten baksan da,
Kimse göremeyecek.
Bazen tek bir dokunuş yeterli,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!