Kızgınım hemde çok kızgınım,
Yaşayamadığım her ana nefretim.
Kıramadığım gururuma kızgınım,
Hep belirsiz yarınları bekledim.
Kuramadığım hayallerime kızgınım,
Manzaraya bakıp seni özlerim.
Yüzün yok yüreğimin boş kısmında,
Hayallere sarılırım her gece.
Kelimeler anlamsız kalıyor yanında,
Ne desem boşa gidecek nafile.
Nasıl bu kadar değiştin söylesene,
Hiç çaresi de yok ki hastalığının.
Kimse değemez dudağıma,
Senden ve sigaramdan başka.
Söylenecek çok söz olsun aramızda,
Sıkılmam dinlerim sağ tarafında.
Başka gözler olmasın gözlerinde,
Birbirimize yakınız, ne zaman seni görsem her seferinde dudağımda eriyip bitiyorsun sessizce.
Hissettiklerini anlamadan, ne olduğunu bilmeden, bazen kafamdaki alışkanlığının bile hiçbir önemi olmadan ellerimin arasında yanıyorsun, bana aitsin; sonra yine gidiyorsun yavaşca.
Elinden tutup içimin derinliklerine götürüyorum seni, istemeden bırakıveriyorum yine tadına hiç doyamadan.
Birbirimize yakınız, sağ cebime elimi atmam kadar uzağımdasın, sonrasında ise dudaklarımda benim için yanıp bitişinin tarifini kimseye veremem.
Hep yanımdaydın, aklımın en ücra köşelerindeydin benimle olduğundan beri, hiç gitmedin. Bİr olayın başında veya sonrasında, içimde oluşan duyguları dolu dolu hissettiğim anlarda, anlamlaştırarak fazla fazla yaşatıp ağırlaştıran sen misin bana?
Mutluyum sen, mutsuzum sen. Hüzünlüyüm sen, heyecanlıyım sen. Doyduğumda sen, açlığımda sen. Sinirli iken sen, bunalımda iken sen. Huzurumda iken sen. Her zaman sen, gel evlenelim.!
Yere düşen yaprak değil,
Eğil bak önce gururuna.
Sararmış yerde uzanıyor,
Yorgunluk çöktü bedenime.
Rüzgar hiddetli, yanaşma bügünlerde yanına,
...Almasın seni de, sonra ne yaparım tek başıma.
Yine sonbaharın eşiğindeyim
Gökyüzünü bu kadar güzel görmedim
Uçakların izi gözlerimin önünde
Kim demiş, ağaçlar ayrılık bilmez diye
Martıların gözüyle görmeli dünyayı
Dalıp çıkmamalı mavinin derinliğinden
Kelebekler akın etti bugün, güneşse hiç eksik olmadı.
Uçurtmalar tozu dumana kattı, çocukların masumluğu gökyüzüne kadar uzandı.
Bankların hepsi doldu, deniz daha güzel bir anlam kazandı.
Deliyim ben deliyim, gözüm görmez fakat ruhum iyi duyar istediğini.
Bazen diyorum kendime: Ey sahipsiz! İnsanlarda kimin umrunda?
Ama yanılmışım!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!