gece
siyahlara bürünür
yaratanın bin bir renkli çiçeklerle bezediği zamanlarımızı
farkında olmadan
kendi ellerinle
ateşlere atarsın
ben
ölüme
koşarken
beni bu hayata çeken
ellerimden tutan
sadece sendin
İsli
oruspuların dolaştığı sokaklarda
yırtık pırtık kıyafetler içerisinde
dolaşan bir dilencide olsan
çöpleri karıştıran bir sefilde olsan
ruhunla oynanmış
bir
bahçe
sevgiyle sulanmış
çiçeklerle dolu
harika ve rengarenk
çiçekler
yapraklar arasında
kurumuş sevgiler
yalnız
avuçlar
arasından
habersizce
ipek saçlarınızı
gül memelerinizi
kaymak baldırlarınızı
hanımeli kokulu tenlerinizi
ıslak organlarınızı
alıp gidin
Tanrım
bana rehber ol
gözlerimi kör et
gelecek aynasında kendimi
görmeyeyim
bu gün kurumuş dudaklarıma bir damla su yeter
- Seven sevdiği zifiri karanlıklar içerisindeyken mutlu olabilirse; Mutluyum, mutlusun, mutlu....
saçların
gelir aklıma
durgun ve sessiz
denizler gibi
seninle bir an
bir ömre bedel
sensiz
ne ebed var
ne de ezel
ey Rabbin
ne vakit gitsen
üzerime yağmur bulutları çöküyor
her yanım kararıyor
kuşlar sıcak mevsimlerden göçüyor
tüm şehir
hüzünle ve özleminle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!