... İlk sözleriydi... Yağmur kaçkını gözleriyle diz çökmüş, Bir veda birikimiyle - tenindeki kuşatılmış tenime kırmızı bir tükürükle, tutamayacağım yeminimsin dedi (..)
Kalbi sönük bir yanardağın intiharı gibiydi o gece (..)
Kaybolur gibisin
ismi konulmamış sokaklarda
yollar kan
yollar hüzün
ve belki insanın taşıyabileceğinden daha ağır
bir duygu var...
Sen yazdııkça dökülüyordu kanlar ağzımdan
Nefes alamayan bir bebeğin çaresizliği gibiydi zaman
Çünkü bilemzdin, duvara çarpınca hiç bu denli kanayacagını kalbimin
Bilemezdin, geceyi satın alan efendilerin beni bu denli kanatacagını...
Ve sen bütün hünerinle yazdın bana
Şimdi yüzünün yarısı duvara dönük
diger yarısı ağlıyor bana - hayata (...)
Ayaklarımın altında kırık cam parçalarını çignercesine
kanatıyorum şimdi yüzünün dönük olan duvarı parmaklarımla -
kanatıyorum tüm şehri acınla...
Sensizliği düşlemek ne acı şimdi - yanımdayken sen ve nefes alışlarının altında üvey bir solukla bu karanlıga,
Ruhumu silme parmak izlerinle Julia
bilirsin çok canım yanar..
Sessiz harfleri akıtma vakti şimdi yüreğime
ilk heyecan
Gözlerime yalnızlık inerken,gidişime karlar düşüyodu..
Her metre karen donuyordu ardımdan..
Duymayacaksın sesimi bu sabah başucunda sen..
Anlayacak dört duvarın yalnızlığını..
Gözlerin bir kar arifesinde terkedildi,işlerken siyahın nakışı foyana..
Acemi birer oyuncuyduk Tanrının gözlerinde..
Vedası çoktan hazırmış ellerinde..
Ellerinde bulanık bir Tanrının laneti var Eftelya
Ölüyorum adım adım cesedinin yanına
Son kez topragını vurdum yüzüme
Ganj nehri kadarsın şimdi
Kuzey topraklarından Bangladeşe geçerken ruhun
45.000 km²lik bir delta yaparak körfezine döküyorsun ruhumu /..
Şimdi söyle bana;
Himalaya yaylâlarındaki o küçük kızın rüyasını anlat
......Anlat..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!