Seni düşünüyorum
Batan güneşe bakarken
O güneşlerde umuda dalarken...!
Seni düşünüyorum
Gecenin hüzünlü karanlığında
Yıldızlara bakarken...
birgün bu satırları yazarken
evimin yıkılacağını,
çadırda yaşayacağımı
özlemle geçmişimi ancağımı bilemezdim.
artık geleceğimi değil geçmişimi istiyorum,
herkes bir kere ölür ben hergün ölüyorum.
alıp başımızı gitsek buralardan
martıların balıklarla oynaştığı
bir deniz kenarına.
el ele dalgalarda yürüsek
birbirimize kenetlenip
güneşin batışını seyreksek
hüzünlü bir sonbahar gününü yaşıyor gözlerim.
hatırlıyor musun?
bir sonbahar yağmurunda,
ansızın girmiştin hayatıma.
bir bakışınla,bir gülüşünle
baharları getirmiştin yüreğime.
senin yanında zaman duruyor saatler geçmiyorsa
ellerini tutarken kalbim hızla çarpıyorsa
gözlerine bakarken hayatım anlam buluyorsa
birtek sebebi var sevgilim,
sana olan sevgim
yaşıyorsak,
bu anı paylaşıyorsak
herşey farklı ayrı olmalı seninle.
sıra gelen alışılmışın dışında,
yalandan dolandan uzak bir dünya olmalı.
geri gelmesin o acılar,o keder o tasa
çadırımın üstüne yağmur yağıyor
yüreğimde fırtınalar kopuyordu.
ve ben;
bir acının kahramanıydım
ölü ve enkaz yığınları arasında.
yağmurda, çamurda, toprakta, açıkta
seni böylesine seveceğimi
böylesine kendim bileceğimi
yüreğimi umutlarımı verip
mutluluğu düşleyeceğimi
ayrı ayrı düşüp
yıkılacağımı öleceğimi
Gecenin karanlığında
Bir kuş öter
Sonra sabah olur
Ben sen olurum
Saatler geçmeye
Zaman akmaya başlar
uzaktasın..!
bir ilkbahar akşamı
dönmek üzere, tüm güzelliği ile geceye.
alışkın değilim bu mesafelere, sessizliğe...
özlemlerimle yapayanlızım,
yokluğun ilk defa acıtıyor yüreğimi böylesine...
gökhan bozdoğan çok tesekkur edıyorum.ama sevgilime daha da çok teşekkür ediyorum.bu şiirle beni çok mutlu etti.aşkım seni seviyorum