Batık bir limana sığınmış
Yaralı balıklar misaliydin
Göründüğün gün gözüme
Ruhuna dokunan kederlerle
Yoldaş olmuştun artık
Buğulu camın ardında ninesi,
Dinliyor karda gelen sesini.
Buz tutmuştur ayağı, eli
Köpekler peşlemesin endişesi.
Bırakıp gitti bakmadan annesi
Çiçeklerin dili olsa kıskanırdı,
Alevden dudakların kızılını.
Kıskanıp dillense de yetmez,
Kelimeler hasetlerini dökmeye.
Denize nispet mavi gözlerin,
Sessiz bir gecenin bastıran karabasanlarıyla,
Başbaşaysa insan unutulmuş mudur?
Kara duvarlarda acın unutulmak olmuşsa
Binlerce anı arasında.
Artık geceler unutulmanın şarkısı olmuştur.
Uyuşmuş bir beyin sana ne olduğunu
Gözyaşları, ağıtlar bir kana bulaşır.
Vatan uğruna
Vatan sağolsun demek nasip olmuştur
Dudağına
Kaç dudağa dua düşer, nurlu kapıya uzanan
Ellerle
Yüzün derisi soyulmuş bir Türkmen kızı,
Zaten suçuydu,olması Türkmen kızı,
Vardı yoktu on ikisinde Türkmen kızı,
Yaşadı vahşeti Hocalı'da Türkmen kızı.
Ermeni dinler mi insan, kadın, yaşlı hiç?
Unutulmuş muyduk?
Küçük ıssız bir diyarda.
Duyulmaz mı olmuştuk
Bir gönül içinde
Hatırda zor bulunan
Bir anı mı olduk
Ruha dokunan bir söz etmedi ki dilin,
Dimağda iz bırakacak neyin var ki söyle!
Gönül yırtıldı da döküldü bunca söz.
Susmaya razı olsa gönül, bulur hepsine mânâ.
Pervane olan gönül dayanmaz susmaya.
Dağlardan esen rüzgârla savruldu yaprak,
Yeşerdiği boy verdiği sancıları ardınca bırakıp
Bilmediği topraklara ziyaret değildi bu
Kayboluşun hazin başlangıcıydı.
Kondurdu rüzgâr bir nemli toprağa onu.
Titredi biraz tekrar gidecekmiş gibi
Yüreğimin sevgilisini aradım,
Bulmak ümidiyle tüm gece.
Şehrin karanlık sokaklarında,
Kayboldum, ümidimle sırlı bir gece.
Buldu bir bekçi hayallere dalmışken beni,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!