Dünyanın derdi bitmez,
Gece bugün suskun ve de karanlık,
Ay bugün soğuk bakar,
Muhabbet istemez.
Başını alıp gitmek istersin,
Meftun olmuş yanan gönül,
Muzdarip olmuş yare-i dil,
Ruh-u revan bedenim,
Aşk-ı derun ciğerpareme,
En güzide dilbere.
Ayanlar sormuşlar:
Bu dünya'da en kötü şey nedir ?
Dedi ki ; Melek şair,
Kırılan kalp oynanılan duygular.
Divaneler sormuşlar:
Beş parasız gezdiğim sokaklarda,
Ben Mavi olsaydım, sen pembe,
Gönlümün paslı direklerinde,
Soğuk Ay ışığının olduğu yollarda.
Bütün Şairlere selam olsun !
Ne günahım var,
Gözleriyle etkiledi yar,
Etti gönlümü har,
Duygularımla oynadı yar.
Kafesteyim her yanım kıskaç,
İnsanlardan uzak bir yerdeyim,
Bir yaban gölü karadere göleti,
Turkuaz rengi özgür ruhumu alevlendiriyor,
Kırıyor zincirlerini o şehir kölesinin.
Özledim çanakkaleyi,
Feribotla yararken,
İstiklal kokan boğazı,
Alçakta uçan,
Bize yoldaş olan martıları.
Özledim bir gülü delice özledim,
Dayanmak acılara dayanmak,
Sabırla beklemek,
Başaramadım kaybettim,
Deli gönül kaybettim.
Fısıldayacak çekirge,
Gülü ne kadar sevdiğini,
Bekleyecek !
Paltolu adam sevdiğini,
Denizsiz limanın iskelesinde.
Hani !!!
Zaman,
Bir ilaç deyipte beni ve kendini kandıranlar,
Hani nerede.
Oysa zaman daha kötü ediyor insanı,
Acılarla yoğuruyor bedenleri...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!