Mektubundan ayrılan her pul
Dönmek ister yine
Adresine.
Ama nafile
Yıllar sonra zarfıyla
Buluşsa bile
Gülüşüne yakalanıyoruz
Çay ocağının camına yansıyan
Ve karşı ki kitapçı dükkânının
Vitrininde unuttuğun
Gülüşüne...
Son ders zili de çaldı
Çocuklar dönüyor evlerine
Ak bir yoldan
Elbise askısında unutmuş
Bir öğretmen kravatını
Leyla öğretmenim de gidecek
Orada duruyor hâlâ
Pencerenin ışık alan köşesinde
Ardına yaslandığında
Parmaklarınla dokunabildiğin
Uzaklıkta.
Sürüyor sessizliği
Küçükken serce parmağına batan
O iğde ağacının dikeni de
Büyümüş seninle
Mevsimlere inat
Biraz daha serpildin
Düşen her cemrede
Balkon ipinde unutulan mandal
Bütün kış orada
Ne yapar
Benden söylemesi
Küçük bir mendil asın ona
Kabahati ipinde sanır sonra...
Telefonda bile olsa
İyi gelir
Anne sesi duymak
Sol göğsünde bir sancıyla
Kıvranan çocuklar için.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!