yurdunun çamuruyla yoğrulur insan hamuru
yer altında nice aşık yüreğinden türkü başak
deli suyun coşkusuyuz –kara toprağın bedeni
zamandışı sevdalardan öyküler fısıldar yaprak
gözler papatya açılır-sözler rüzgarların teni
ister bozkır ıssızlığı-çöl sonsuzu-dağ doruğu
doğduğu yerlere gömülmek istermiş insan
bakışın yaşam bilmişim-varlığınla yar olmuşum
gökçimen gözlerine gömsünler beni
Adnan Durmaz
3-6 Şubat 2013
Kayıt Tarihi : 20.3.2013 15:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adnan Durmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/20/gokcimen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!