Gökçekimi Şiiri - Mustafa Köklü

Ayın karanlık yüzünde
Ayrı ayrı yataklarda
Buluşuruz her gece
Uyku tutmaz biraz olsun
Gizli de olsa özneleriz
Yüklemlerinden ayrılmış
Belki masum bir çocuk yüzü
Saçı başı dağılmış
Cebinde gündüzleri saklar
Gözlerin seriliverir boşluğa
Kalbindeki ikinci soldan
Dön geri
Kaybolacaksan

Aynalara inanma
Gittiğin çıkmaz sokak
Nafile çiçekler solar
Denize bakar martılar
Yoldaki yapraklardan
Avuçlarımı açarsın
Avuçlarına alırsın
Efsun fanusun kaynar
Tokuşturup her şeyi
Kadeh kadeh içersin de
Sırça gökyüzünde koşarsın beni
Atlarım yanaklarından
Örselenmiş yağmur damlası gibi
Düşer boğulurum sana