Senden sonra nerdeyim diye bakmak istiyorum kendime...
O çok sevdiğim şarkı geliyor hemen aklıma;
'Haydi gel benimle ol,oturup yıldızlardan bakalım dünyadaki resmimize! '
Sen yoksun!
Tek başımayım!
Karar veremiyorum bir türlü..
-Çok yakıştı- diyor yüreklerinde yer edindiklerim..
Nasıl da huzurlu görünüyorsun şimdilerde..
Ben..
Ben bilmiyorum hala!
Görüyorum...
Ama seçemiyorum hala...
Öyle uzak ki yolun en sonunda bekleyen beni...
Kırmızı gelinciklerle dolu patika yollardan geçiyorum,ince ırmakların türküler söylediği..
İleride genişliyor su,kocaman oluyor hanesi,,,
Işıklı bir yoldu hemen önümde uzanan..
Yolun sonunda demirden kocaman bir kapı..
Rüyadayım sandım önce!
Çekince saçımı,duyunca acıyı anladım en gerçekmiş içimdeki sızı..
Ömre yeni doğan bir yüreğin ilk nefesini alması gibiydi hayatıma girişin..
Öyle kutsaldı,öyle özel!
Tam da bu yüzdendi işte benim böyle hayret edişim,
Güzel olan ne kaldı ki diye diye direnişim!
Bir zamanlar düştüm,
Düşteydim,
Uyandım..
Parmağını şıklatan sen miydin!
Yosuna çalan gözlerim
Mutlu uykuların tadını unutalı çok oluyor..
Huzurla koymuyorum başımı yastığa ne zamandır!
Geçmek bilmeyen dakikalarca uykuya dalmaya çalışmak,bütün kötü hatıraları hafızamdan silmiş gibi yapıp da gözlerimi kapatmak ne zor,bir bilsen!
Öyle yorgun ki artık tüm varlığım bunları yaşamaktan,bir bilsen!
Bir değişiklik yapmalı, karşı çıkmalı kadere dedim bu akşam kendime..
Kaçıncı yanılışım bu!
Bir tekneye atlayıp da denizin, o en erişilmezin ortasında kaçıncı yalnız bırakılışım!
Gücüm yok..
Taakatim yok alıp da elime kürekleri çekecek..
Çekip de kürekleri geri dönecek!
-Sen benden gittin gideli- herşey aynı...
Kış kapıdaydı sen çıkarken,
Sen gittin o geldi..
Ne bir uğurlamaya hazırdım
Ne de bir merhabaya oysa..
Aydınlıktı daha ben geldiğimde buraya..
Üstümü değiştirip, maske niyetine tazeleyip makyajımı çıktım evden..
-İnsan kendisiyle bile yalnız kalmak istemiyormuş işte bazen-
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!