Gökçe Şiiri - Yusuf Özdumanlar

Bir gece,
Gecenin ruhunda inilti,
Bu işkence...
Yakına, çok yakınıma,
Vurduğun daha kaç zemheri sancıma.
Gecenin vaktine ekilmiş bir eda,
Uğurlanıyor ağır ağır,
Ağırladığımız her veda.
Döşeğinde nice geçen zaman,
Derman beklemedi şu yaram bir an.
Ki biz yaprakların safvetiyle,
Ve titrek dokunuşlarla sabahsız,
Çağlardık zincirlerin ardından.
Güvercinler bölüşürdü bulutları,
Geçerdi dalgalar canından.