Gök Ve Ben Maviliği Süreceğiz Üzerine

Uzat ellerini, aç avuçlarını.
Avuçlarına, kelebekler, tazecik baharlar, tükenmez soluklar yerleştireceğim.
Hadi biraz gül,
sırtını bana yaslayabilirsin.
Güven bana!
Acılarını, korkularını, tereddütlerini çok iyi anlıyorum.
Hepsinin tadını aldım ben.
Omuz arıyorsun değil mi?
Böyle ufacık bir sıkıntıda yerle bir olmayan…
Sıkıca tut ellerimi!
“Hiç bırakmayacağım” demeyeceğim…
“Bu eller hiç ayrılmasın” diye dua edeceğim.
Yoluna başımı falan koyamam bunu bil.
Yoluna tüm başlangıçları en temiz halleri ile yerleştireceğim.
Yorgunsun…
Biraz müsaade et bana, bende dinlen.
Bende kendini dinlemen için izin ver kendine.
Kollarını aç, sırt üstü uzan maviliğime.
Göğe bak!
Gök ve ben, maviliği süreceğiz üzerine…