Gök-suları/ gazel Şiiri - Akın Akça

Düzüldü haysiyetli güzellemeler bu aşk’a;
Taptım, bu-aşk’a!

Taptım ben sana, taptım ben sana;
Taptım ben aşk’a, taptım ben aşk’a!

Geçtim nehrin öte tarafına;
Seni bulmuştum, aşk’a!

*

Nehrin sularını çektim, geçit vermedim sen geç diye,
Üşüme, yorulma sen diye.

Baktım, toplamışım kumları bile,
Üşüme, sen yorulma diye.

Baktım, kaldım; baktım, donakaldım:
Ellerim kan içinde, sevgi durmasın diye.

*

Aşk’a inanmıştın benle,
Kendinden nefret ettin benle.

İtiraf edemedin bunu kendine,
Ama “yola devam” dedin, benle.

Sonra benden ziyade, kendini vurdun kendinle:
Kararlar almışsın -alakadar- benle.

*

Dağların güverciniydi ‘gök sularında-yüzen! ’
Ve yoluna çıkan kartalların derisini yüzen.

O kartallardı ki, eni konu etrafı süzen;
Bana mısın demezdin, ‘gök sularında-yüzen! ’

Sana en yakın -benzeyen- bir tanesini seçtin,
Atmadın bir köşeye onu, onun derisini yüzmedin:

*

Kendini aldın, canını almadın onun:
Yarısıdır çocuklar, on’un

Kimdir, bilinmez (olan) , şu an koruduğun:
Sorun! buradaki mi, onun..
.
Sen.. akrep, sen.. sebep -kuruduğun:
-Savunduğun, kendinden; ama onun eli, onun

*

Kendisinden onun, onu defalarca soydun
En uzak köşeye fırlattın, atın sillesinden!

İp köprüden geçtin, geçtin çarkın feleğinden;
Akrobat için yabancı, doğanın sillesinden:

Makyajcı-palyaço, hayatın kederinden
Doğru, terk etmeye; .. düzeneğinden örümceğin.

*

Kök bulan, orman içinde kök veren..
; Bir çiçek, yürüyen -girdiğinde ormana- kök veren.

Elde ettiğinde, insafsızcasına hak iddia eden:
Sevgiye arzu eden ve ona kendini veren.

Sormalısın, ne olduğunu bilmediğinde
Ya da yanıt vermelisin, kanunen-baş veren.

*

Hırka ördüm, güzelliğine yüz’ün
Beşik salladın, hürmetine yüzün.

Geriniyordu hayat, kabulümüzün (sonra)
: Matlaşırken-berrak'laş-tı, hüviyeti bu yüzün.

Ve karardığında ışıklar saçardı:
Bilmem kaçıncıydı, yine beşik salladı -yüzün.

*

Kök bulan, dağın-ormanı’nda -
.. Kayalıklar içinde- kök veren!

Uzağa fırlatan..-tutturan- kendini denize,
Dalgalar..-kuduran- kükremeler veren!

Ve hala, ‘okyanusun-sıra dışı-yüzü’nde;
Ayna gibi sakin, aslı yaşamın: köpük bahşeden!

-

8,9 & 10 Temmuz veryansın’ı;
Ama azim yıkacak,
Bu 'anlamsız-nobran-sezeryan’ı!