Kavuşmanın kaç adım sürdüğünü bilmem ben.
Hiç koşmadım ki sana.
Zor olmak adına yağmaladım geçmişimi.
Seni de aralarına karıştırarak
Birbir harcadım elimdeki kolayları.
Ulaşılmaz mesafeler katettim.
Kafa tuttum rüzgarlara,bulutlarla yarıştım.
Onlar yerlerinde sabit kaldılar,
Bense;
Hep giden oldum.
Dönmek üzere deyip de,
Sen beklerken ben
Farklı mekanlarda yeni dünyalar kurdum.
Başardım dedim kendi kendime
Ulaştım sonsuzluğa.
Uçuyorum ne farkeder?
Ha bir kapsül içinde,ha yüreğimle.
Çoktular, kalabalıktım.
Seni düşünmeye fırsat bile bulamadım.
Adını mutluluk koyduğum hengameyi sevdim sandım,
Oysa ben yükseldiğim arş kadar yanıldım.
Sonunda seni kaybettim.
Şimdi sana ancak benim olanı verebilirim:
GökSenin.
Belki yine sayamam adımlarımı,
Koşamam yükseklerden.
Ama bir dönsen de süzülsem yüreğine göklerden.
Kayıt Tarihi : 18.2.2007 14:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir bir havacının gözardı ettiği sevenine yazıldı.Seven benim.yazan da... Onun bana yazdığını hayal ederek duymak istediklerimi kendime yazdım. Bazen yanlış kişileri severiz olmayacağını bile bile.Kendimizi çok değerli sanarken bir bakarız ki ayaklar altındayız.Aslında hiç umursanmamışız. Bu şiir öyle birine yazılmış cevaptı.Kendisi de okudu fakat belki de hiç anlamadı.
TÜM YORUMLAR (1)