Gök kuşağım Şiiri - Kadir Berat

GÖK KUŞAĞIM
gök kuşaklarını gözlerinde bütünler,
koca ömrü sana dilimlerdim.
CANIMI yoluna heba eder,
sorgusuz hayatımı feda ederdim.

gök kuşağını yüzünle bütünler,
her nefeste ismini heceler,
sen yoksan zordur geceler,
düşündükçe gözlerim terler,
ve bu gözler yalnız seni bekler.

gök kuşağını kalbine zincirler,
geçen günlerde dönmeni ister,
sana karşı hep iyi niyetler,
yokluğunda belirir hayaletler,yarım kaldı hayaller.

artık ne gök kuşağım ne de sen varsın,
yıkılsın umudum hayatım kararsın,
kim çıkacaksa çıksın bir kurşunda o atsın,
dursun yaralı kalbim atmasın.
Kadir Berat