Gök Kuşağı Gibi gülümseyin.

Gülümsemek;
Her ne olursa olsun sonunda gülümsemek. Gök kuşağı gibi gülümsemek...Ne güzeldir gülümsemek,içten bir gülücük atıp karşındakine bakmak.sanki 'Seni seviyorum,seni özledim, seni hiç unutmadım ki.'dercesine tebessüm etmek.Ne güzeldir,en umutsuz anda hayata bağlayacak bir sevginin var olması.Sizi hayata bağlayan bir şeylerin varlığı... Ne güzeldir bir bilseniz...En olmaz anda sevgiyi düşününce hafif bir tebessüm etmek.Küçük bir tebessümle gelen mutluluk.Dünyanın yükü omuzlarında da olsa,küçük bir tebessüm nelere kadirdir bir bilseniz...

Küçük bir çocuğun başını tebessümle okşasan,ne kadar mutlu olur.Dene; Sokaktaki her hangi bir çocuğa bunu yap.Bak ne kadar güzel gülücükler saçar sana.Senin küçük bir tebessümle başını okşaman onda fırtınalar yaratır.Yüreği inanılmaz sevinçle dolar.Sana sevgiyle bakar.Sana gök kuşağı gibi gülümser...Belkide bu gözlerdeki sevgiyi,mutluluğu hiç bir yetişkinde görmemişsindir.Yada o dudaktaki gök kuşağı gülümsemesini...Sana sokulur mırıl mırıl...Kucakla, okşa,sar beni der gibi...

Sevgiyi göstermek gerek bazen küçük bir tebessümle,bazen minik cümleler kurarak,bazende umulmadık anda küçük bir hediye ile göstermek gerek.Yetişkinler çok zor memmun olurlar, oysa çocuklar...Ne kadar da mutlu olurlar en küçük sevgi dolu davranıştan.Keşke yetişkinlerde çocuklar gibi küçük şeylerden mutlu olmayı bilselerdi.Dünya ne kadar güzel olurdu kimbilir...

Sevmek gerek hayata bağlanmak için,sevmek gerek coşkulu bir hayatı yakalamak için.Sevince her şey,her yer güzel olur.Şu üç günlük dünyada mutlu olmak varken ufak şeylerden, büyük şeyler için ah vah etmek niye...Bir gün hepimiz aslımıza döneceğiz nasıl sa. Öyleyse niye yıkarız dünyayı başımıza,olur olmaz şeyler için? Küçücük bir tebessümü esirgeriz birbirimizden?

Sevgiyle açılmış bir güle bakınca insan,gök kuşağı gibi gülümsemeli. Gülümsemeli ki yaşadığını anlamali.Buruk bir gülümseme olmasın hiç birimizin yüzünde.Içten gülücüklerle dolsun hepimizin yüzü...Bir gün gelipte geriye dönüp baktığımız da 'yaşadım' diyelim hemde en güzelinden ve gülümseyelim yaşadığımız anılarımıza ah vah etmeden, pişmanlık duymadan...Tıpkı gök kuşağı gibi...

Sevmeyi bilen insan gülümsermis. Ben böyle öğrendim.Bir çiçeği,bir hayvanı sevmeyen, insanları sevebilir mi? Sevemez elbet.Bir çiçeğe bakınca ondaki ihtişamı, yaşama sevincini görebiliyorsa kişi, sevmesinide öğrenmiş demektir.Şu etrafımızda yüzlercesini gördüğümüz hayvanlardan, her hangi birine bakınca, onlardaki yaşama azmini görünce, yaşamı sevmemek de elde değil.Yaşama bağlı olarak onları da sevmemek elde değil.Coşkulu ve anlamlı bir yaşam için bir günde bir kaç defa da olsa gülümsemek gerek.coşkuyu yakalamak için gülmek gerek hemde kahkalar atarak gülmek gerek.Kahkaha atamıyorsak da en azından gülümseyelim dostlar, gülümseyelim...En azından coşkulu ve anlamlı bir yaşamın ucundan tutunabilmek için gülümseyelim.

Her daim gülmeniz ve gök kuşağı gibi gülümsemeniz ve hatta ve hatta kahkalar atmanız dileğiyle.