Gök Hasadı Şiiri - Yusuf Gökbakan 2

GÖK HASADI
Döşedim denizin aynasını içine
Gördüm ki için berrak.
Çıktı ayyuka tümce hislenişlerim;
Yansı ve salınım;
Yörüngende dalgalar pıtırak.

Daha düne kadar oysa,
Koptu kopacakken kuyruğu dananın
Suyu çekilmeye yüz tutmuşken heveslerimin;
Müsvedde bir figür
Çiziktiriyorken kendime tedirgin ,
Senden evvel tereddüt doluyken yarın;
Akortu bozuk nefesler,
Düzen tutuyor git gide ;
Canlı ve gür.
Teklifsiz bir gök başağı sarkıyor şimdi;
Tüm yazınlarda bariz izlek.
Olanca ışıltısıyla
Koca bir yıldızın kuyruğu düştü düşecek.

Sözsüz bir baladın,
Salınımı var artık uzuvlarında, var olmanın;
Var olmak ,
Gök hasadı;
Ricası buyurganlığın.
Puslu dokular onacak giderek,
Gayemize gaye aradık ve bulduk seninle;
Ey aşk ! Sensin en tatlı erek.
YUSUF GÖKBAKAN