Gök gök olalı tanık, yer yer olalı
Çizmiş soluk bir açlığı, yazgısına, toprağa
Kara saban ardında çökük omuz, bükük bel.
Gök gök olalı tanık, yer yer olalı
Vurmuş alıcı kuş hep güvercin yürekleri
Ve tam başlanacakken sevi: bir karayel.
Gök gök olalı tanık, yer yer olalı
Dokunmuş hep aynı kan, aynı açlık, aynı kıyım
Çağlar gergefinde; ne mekik değişmiş, ne el.
Kayıt Tarihi : 29.9.2002 05:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"YOKSA SİZ, DAHA ÖNCEKİ MİLLETLERİN YAŞADIKLARI SIKINTILARI YAŞAMADAN VE ÇEKTİKLERİ ÇİLELERİ ÇEKMEDEN 'BİZ İMAN ETTİK' DEYİP DE, ARDIN DA, HEMENCECİK CENNETE GİRİVERECEĞİNİZİ Mİ ZANNETTİNİZ?" -Ayet-i kerime meali-
"KİM KADERE İMAN EDERSE, CÜMLE KEDERLERDEN EMİN OLUR."- Kudsi kaide-
TÜM YORUMLAR (2)