Göğün gök yüzü Şiiri - Ahmet Ayar

tepemizden güneş eğilir biraz
uçtuğu vakit uçurtmaların
çimenlerde koşan çocukların ellerinde
uzun yaz günlerinde
güneşin batmayacak hayaline kapıldığım vakit
işte sen gelirsin aklıma tam o vakit
devinirken eteğinin pileleri üzerinde
bir şeyler kopardı ruhumun derinliklerinde
vurmuşken güneşin ışığı denizin yüzüne
parlıyordu gözlerin denizin yüzünde
gözyaşların ıslatırken denizin suyunu
gözlerinden damlıyordu denizin ıslanmış suları
her uzak kalışının gözlerimde biriktirdiği yağmur suları
bilmiyorum ki hangi ağacın dallarını suladı bu gece
karaya boyandı yine bu gece
çimenlerin boyadığı göğün gök yüzü
güneş vurdu, rüzgar vurdu, zaman vurdu yüzüne
ufalandılar hatıralar, güneşte unutulmuş çiçek gibi