Göğsünde bir yer ayır bana, Ne zaman özlesem, ne zaman yorulsam, Başımı koyacağım bir sıcaklık isterim, Dünya omuzlarıma yükünü yüklese de, Senin yanında yükler hafifler, nefesim açılır.
Bir sığınak olsun göğsün bana, Ne fırtına titretsin beni ne de yağmur ıslatsın. Yüreğinin ateşinde erisin üşümüş ellerim, En yalnız gecelerde bile Sabahın sözü gibi umut doğsun içimde.
Bazen suskunluğa bürünürüm, bazen çocukça ağlarım, Kelimeler kitlenince dudaklarımda, Senin sessizliğin yol gösterir bana. Bir el uzat yeterli olur; kelimesiz, tarif etmesiz, Kalbim zaten bildiği yolu bulur sana.
Göğsünde bir yer ayır bana, Öyle bir köşe olsun ki kimseler bilmesin, Sadece benim adımı fısıldasın duvarları. Bir sır, bir mabet gibi sakla orayı, Ben yoruldukça, ben özledikçe Adım adım oraya dönsün yolum.
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta