Göğsüme Gir Şiiri - Salih Şanlı

Bir saka kuşu öter, dinler meyve yaprak dal
Arılar vızıldaşır, dinler kovan petek bal

Her çiçekte başka tat, mest olmuş kelebekler
Çimenlere örtülmüş, çiyden örülmüş bir şal

İncilerle bezenmiş zümrüd renkli yapraklar
Ey nûrlar saçan güneş, şu âlemi seyre dal

Ardıç kuşu ses verir, yeşillikler içinden
Renklere bürünmüş aşk, sümbülde mor, gülde al

Akasya ağacından nidâ eder ibibik
Bir aşk var sadâsında, yok bir hîle ya da al

Servilerde kumrular yâdederler cânânı
Yâr sözünden gayrıya aslâ olmazlar hamal

Sakince benliğini, vermiştir dinginliğe
Yaprak nağmelerini dinleyen güzel maral

Dostlarıyla yanyana mes'ûd uçan kırlangıç
Göğsüme kur yuvanı, beni de yanına al

Bir serçedir yüreğim, sessiz, ürkek, kararsız
Yâri an küçük serçem, hayalleri yere çal

Rahmet getiren bulut kaplarsa göğü korkma
Gürül gürüldür gökler, şimşekler çatal çatal

Göklerin mâviliği, denizlerle birleşir
Sonsuz bir yolculuk aşk, ne düştür ne de masal

Denizlere yol bulur, dağlar içre akan su
Dalgalar arasında dost arar ufak bir sal

Bu ezelî ummânla kim boy ölçüşebilir?
Dağlar gibi gemiler, küçücük birer sandal

Mevlâ’ya sığın ey can, yelken aç bu deryâya
Yol gösterir Son Elçi, O’nun nûruyla yol al

Derin mâvilikleri, ufukları seyreyler
Kumları pırıl pırıl, emîn, temiz bir kumsal

Dağlardan coşan bir su, şenlenmiş ceylanlarla
Bol bol ak sen güzel su, hiç azalma hep çoğal

Ceylanın gözlerini anlatır bulutlara
Dorukların üstünden göklere bakan kartal

Yürek avlayan gözler, buğulanmış hasretle
Sevdâ peşinde coşkun, yâr huzûrunda uysal

Sessizce esme rüzgâr, kamışlığın içinden
Eşsiz sevgiliyi an, yakıcı bir nağme çal

Yürekleri nûr eden, cennetleri bahşeden
Yüce bir aşktan söz aç, fânî aşklar olsun lal

Aşk katar söze mânâ, eşsiz bir aşkın nûru
Neylesin kuzulara, sevdâdan boş bir kaval

Sevdâ yamaçlarında huzûr duysun âhûlar
Kulak verirken aşka, ne kurt gelsin ne çakal

Gugukçuğu dinlerken saâdetle her sabah
Geçer dünyâdan canlar, ne mülk ister ne de mal

Gerdanlıklı güvercin, yâri anıp inlerken
Ona bağlar kalbini ayağındaki halhal

Tan yeri ağarırken çağlayıp şakı bülbül
O Sevgiliyi anlat, cihâna sesini sal

Sînelerin nûru aşk, Rahmân’ın ihsânı aşk
Göğsüme gir haşmetle, sonsuza dek orda kal