Göğsümde Taşıdığım Ateş Şiiri - Turgut Ç ...

Göğsümde taşıdığım ateş
Önce benden yanaydı
Savaş onu kopardı götürdü uzaklara
İnancın eridiği bir ortamda

Sevgi açsın diye bahçemde
Günlerce aylarca yıllarca bekledim
Sonunda ay ışığı sızdı
Karanlığın derinliğine doğru
Açtım hemen kapıları pencereleri ardına dek
Önce Canlar geçti önümden
Sonra da Mustafa Kemal

İçim içime sığmadı o an
Gün ışığı eksilmedi penceremden
Tersine çoğaldıkça çoğaldı ateş, yel, toprak ve su
Sonunda Tanrı’nın yarattığı evren
Girdi yüreğime usulca